Σώζεται η κεφαλή σε καλή κατάσταση διατήρησης. Θραυσμένη είναι η μύτη, ενώ απολεπίσεις υπάρχουν στο μέτωπο, στα φρύδια, στις παρειές, στα χείλη, στο πιγούνι και κατά τόπους στην επιφάνεια της κόμης. Στο πίσω μέρος της κεφαλής λείπει τμήμα της κόμμωσης, το οποίο ήταν κατασκευασμένο χωριστά, και προσαρμοζόταν στην κεφαλή με σχεδόν ορθογώνιο τόρμο (διαστάσεις με βάση τις μετρήσεις της Ε. Χιώτη: ύψ. 0.88μ., πλ. 0,72μ. [άνω], 0,67μ. [κάτω], μέγ. πάχος 0,04μ.). Εικονίζεται νεαρή γυναίκα με ωοειδές εύσαρκο πρόσωπο, λείες παρειές και τονισμένες ρινοπαρειακές αύλακες. Τα μάτια είναι αμυγδαλόσχημα, με πλατιά βλέφαρα, και δηλωμένες τις ίριδα (με εγχάραξη) και κόρη (με βάθυνση σε σχήμα πέλτης· βλ. Π. Κωνσταντινίδης, Γυναικείοι δυναστικοί εικονιστικοί ανδριάντες αυτοκρατορικής περιόδου από την Ελλάδα [τέλη 1ου αι. π.Χ. – 5ος αι. μ.Χ.], Αθήνα 2024, 397-398, σημ. 524 και 531), καθώς και τον δακρυϊκό πόρο. Τα φρύδια αποδίδονται σμικτά (η υφή των επιμέρους τριχών αποδίδεται με μικρές διαγώνιες εγχαράξεις). Το στόμα εμφανίζεται στενό, με σαρκώδη χείλη. Η κόμη διαρθρώνεται σε δύο ζώνες. Στην κάτω ζώνη, περιμετρικά του προσώπου, χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη, που χτενίζονται με πυκνούς επάλληλους κυματισμούς προς το πίσω μέρος του κρανίου, καλύπτοντας στην πορεία τα αυτιά, όπου πλέκονται σε τέσσερις κοτσίδες (η υφή των βοστρύχων δηλώνεται με εγχάρακτα τρίγωνα) και δύο στρεπτούς πλοκάμους (η υφή των βοστρύχων δηλώνεται με διαγώνια εγχάραξη). Οι κοτσίδες και οι πλόκαμοι ανεβαίνουν από τον αυχένα προς το άνω τμήμα του κρανίου (δεύτερη ζώνη της κόμμωσης), όπου τυλίγονται γύρω από το κεφάλι, σχηματίζοντας ένα είδος «τουρμπάν», ενώ η κορυφή του κρανίου μένει ελεύθερη (και δουλεμένη αδρά, επομένως μη ορατή). Στο ύψος των αυτιών ένας χοντρός μηνοειδής βόστρυχος αφήνεται ελεύθερος στην επιφάνεια των κροτάφων, στρεφόμενος προς τις παρειές, ενώ και στον αυχένα αφήνονται ελεύθεροι μικροί σγουροί βόστρυχοι. Η κόμμωση ανήκει σε μια ευρύτερη ομάδα πορτρέτων της ύστερης αδριάνειας περιόδου και της πρώιμης περιόδου των Αντωνίνων που φέρουν διαμόρφωση τύπου πυργοειδούς «τυρμπάν» που αποτελείται από επάλληλες πλεξίδες (βλ. Κ. Fittchen, «Nicht Sabina», AA 2000, 507-511· Fittschen – Zanker 1983, 65-66 στον αρ. κατ. 86· K. Fittschen, «Über die Haartrachten von Kaiserinnen und Bürgerinnen in der mittleren Kaiserzeit», ÉtTrav 25 [2012], ιδίως 110-111 με βιβλιογραφία· πρβλ. επίσης τις εικονιστικές κεφαλές από την Αθήνα και τις Κεγχρεές, Γ58 και Γ85). Με βάση τα κοντινότερα παράλληλα της κόμμωσης (βλ. Χιώτη 2012, 138-139), η κεφαλή τοποθετείται στα πρώτα χρόνια της εποχής των Αντωνίνων, δηλαδή στη δεκαετία 140-150 μ.Χ.