
Από C. de Grazia Vanderpool, «A Roman Portrait in the Tripolis Museum», στο O. Palagia, W. Coulson (επιμ.), Sculpture from Arcadia and Laconia. Proceedings of an International Conference Held at the American School of Classical Studies at Athens, April 10-14, 1992, Oxford 1993 (Oxbow Monograph 30), εικ. 4.
![]() |
Κόρινθος, Αρχαιολογικό Μουσείο |
![]() |
S 2667 |
![]() |
Λευκό λεπτόκοκκο μάρμαρο με μπλε φλεβώσεις. |
![]() |
Ύψ. 0,245μ., πλ. 0,175μ., πάχος 0,195μ. |
![]() |
Στις 21 Ιουνίου 1961 στο φρέαρ του ιερού της Δήμητρας και Κόρης στον Ακροκόρινθο μαζί με την κεφαλή Γ76 (για το ιερό βλ. συνοπτικά N. Bookidis, R.S. Stroud, Demeter and Persephone in Ancient Corinth, Princeton 1987∙ G.D.R. Sanders, J. Palinkas, I. Tzonou-Herbst, Ancient Corinth: Site Guide, Princeton 2018, 129-133, αρ. 49). |
![]() |
Εντός τους τεμένους του ιερού της Δήμητρας και Κόρης. |
![]() |
Περίοδος Αδριανού. |
![]() |
- |
![]() |
H κόμμωση είναι γενικευτική κλασικιστική, ενώ το πρόσωπο είναι ιδεαλιστικό («non-portrait»). |
![]() |
Ιέρεια ή μύστις της Δήμητρας (λόγω του στροφίου). |
![]() |
Όχι. |
![]() |
Παναγιώτης Κωνσταντινίδης |
![]() |
2024-09-13 |
![]() |


Περιγραφή - Σχόλια:
Σώζεται σε μέτρια καλή κατάσταση διατήρησης, έως τη βάση του λαιμού. Θραυσμένα είναι το κάτω μέρος του προσώπου από κάτω από τα μάτια έως το πιγούνι, μαζί με τη μύτη, καθώς και τα αυτιά. Εικονίζεται έφηβο κορίτσι που έχει ωοειδές λείο πρόσωπο, μικρά μάτια με πλατιά βλέφαρα και λεπτά φρύδια που καταλήγουν σε οξείες γραμμές. Τα μαλλιά χτενίζονται στη λεγόμενη «πεπονοειδή» κόμμωση εμπρός και πίσω από το κυλινδρικής διατομής στρόφιον που φέρει η μορφή (οι δύο άκρες του αφήνονται ελεύθερες στην επιφάνεια του λαιμού). Ειδικότερα, η κόμμωση οργανώνεται σε παράλληλες κάθετες «φέτες» (η υφή των τριχών αποδίδεται με ρηχές παράλληλες αραιές εγχαράξεις) που καταλήγουν σε πλεξίδες οι οποίες σχηματίζουν κυλινδρικό κότσο τοποθετημένο διαγώνια στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η επεξεργασία είναι το ίδιο επιμελής τόσο στην πρόσθια όσο και στο πίσω μέρος της κεφαλής. Το όλο έργο χαρακτηρίζεται από την «ευκρίνεια», «σαφήνεια», ακρίβεια και επιμέλεια της επεξεργασίας. Βρίσκεται στιλιστικά κοντά στην κεφαλή Γ76, και θα πρέπει να χρονολογηθεί στην ίδια περίοδο, στην ύστερη περίοδο του Τραϊανού ή – καλύτερα – στην περίοδο του Αδριανού (βλ. τη σχετικά ανάλυση στο de Grazia Vanderpool 1993, 133-134). Το στρόφιο αναγνωρίζει τη μορφή ως νεαρή ιέρεια ή μύστιδα της Δήμητρας. Η ύπαρξη άλλων δύο ανάλογων – το ένα λίγο μεταγενέστερο - παραδειγμάτων πορτρέτων κοριτσιών από το ίδιο ιερό (Γ76 και Γ78) υποδεικνύει πιθανότατα τη συνήθεια ανίδρυσης αγαλμάτων νεαρών ιερειών ή μυστών της λατρευόμενης θεότητας εντός του τεμένους, όπως γνωρίζουμε και από το ιερό της Αρτέμιδος Ουπησίας/Ορθίας/Φωσφόρου στη Μεσσήνη (πρβλ. Γ125-Γ127).
Βιβλιογραφία:
R. Stroud, «The Sanctuary of Demeter and Kore on Acrocorinth. Preliminary Report I: 1961-1962», Hesperia 34 (1965), 21, πίν. 10c (αντωνίνειο)· C. De Grazia Vanderpool, Excavations of the American School of Classical Studies at Corinth. The Roman Portraiture (διδ. διατριβή, Columbia University), New York 1973, 150-153, αρ. κατ. 27, πίν. 36 (ύστερο αδριάνειο – πρώιμο αντωνίνειο)· C. de Grazia Vanderpool, «A Roman Portrait in the Tripolis Museum», στο O. Palagia, W. Coulson (επιμ.), Sculpture from Arcadia and Laconia. Proceedings of an International Conference Held at the American School of Classical Studies at Athens, April 10-14, 1992, Oxford 1993 (Oxbow Monograph 30), 131-132, εικ. 4 (αδριάνειο)· Μ. Τασοπούλου, Το πορτρέτο της εποχής του Τραϊανού στην Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 2018 (μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), 56-57, 67, πίν. 66, εικ. 22.